• 1011ஆம் குறள் நாணம் என்பது தகாதசெயலுக்கு வெட்கப்படுதல்; அழகிய முகம் கொண்ட பெண்களது வெட்கம் என்பது வேறுவகை என்கிறது.
• 1012ஆம் குறள் உணவு, உடை, மக்கட்பேறு இவை மக்கள் அனைவர்க்கும் பொது; நாணுடைமை நன்மக்களை வேறுபடுத்துகிறது என்று சொல்கிறது.
• 1013ஆம் குறள் உயிர்கள் எல்லாம் உடம்பை நிலைக்களமாக உடையன; சான்றாண்மை நாண் என்னும் நல்ல குணத்தைத் தனக்கு இருப்பிடமாகக் கொண்டுள்ளது என்கிறது.
• 1014ஆம் குறள் நாணுடைமை சான்றோர்க்கு அணியல்லவா? அது இல்லாமல் வீறுடன் செல்வது நோய்நடை அல்லவோ? எனக் கேட்கிறது.
• 1015ஆம் குறள் தம்மால் பிறருக்குப் பழிவரக் கூடாதென்றும் பிறர் தம்மைப் பழிக்க இடம்கொடுக்கக் கூடாதென்றும் அஞ்சி நடப்பவர்களை, நாணுக்கு உறைவிடம் என உலகம் போற்றும் எனச் சொல்கிறது.
• 1016ஆம் குறள் நாணமாகிய வேலியை அமைத்துக் கொள்ளாமல், உயர்ந்தோர், அகன்ற உலகில் வாழ்வதை விரும்பமாட்டார்கள் என்கிறது.
• 1017ஆம் குறள் நாணமுடைமையை மேற்கொண்டவர் நாணத்துக்காக உயிரையும் விடுவர்; உயிரைக் காப்பதற்காக நாணத்தை விடமாட்டார் என்கிறது.
• 1018ஆம் குறள் பிறர் நாணம் அடையத்தக்க செயலைச் செய்யத் தான் வெட்கப் படாவிடின், அது அறம் கண்டு வெட்கப்பட்டு நீங்கும் தன்மையினையுடையதாகும் எனச் சொல்கிறது.
• 1019ஆம் குறள் ஒருவன் ஒழுக்கம் தவறினால் அவன் குடும்பப்பெயர் கெடும்; அவனிடம் நாணம் இல்லாமை நிலைத்தால், நன்மைகளெல்லாம் அழியும் என்கிறது.
• 1020ஆம் குறள் உள்ளத்து நாணமில்லாதவர் இயங்குதல் மரத்தினால் செய்த பாவையைக் கயிற்றால் இயக்கி உயிருள்ளதாக மயக்குவது போலாம் என்கிறது.

சான்றோர் என்பவர்க்கு நாண் குணம் இன்றியமையாததது. அது இருக்கும்போது அது அணியாக அமைந்து அவர் நடையில் உண்மையான பெருமிதம் தோன்றும். அந்த நாணம் நீங்கிவிட்டால் அவர் பெருமிதத்தோடு நடந்து செல்வதைப் பார்ப்பவர்க்கு ஏளனமாகத்தான் இருக்கும். இதைப் பிணிநடை எனச் சொல்கிறது அணியன்றோ நாணுடைமை சான்றோர்க்கு அஃதின்றேல் பிணியன்றோ பீடு நடை (1014) என்ற பாடல்.

நாண்வேலி கொள்ளாது மன்னோ வியன்ஞாலம் பேணலர் மேலா யவர். (1016) என்ற குறள் மேலான குணம் கொண்டோர் நாண் என்னும் வேலி அமைத்துக்கொள்ளாமல் இவ்வுலகில் வாழவிரும்பார்கள் என்கிறது. இந்த நாண்வேலிதான் அவர்கள் மீது பழி ஏதும் ஏற்படாதவண்ணம் பாதுகாக்கும். நாண்வேலி என்ற தொடர் பொருள் பொதிந்து சிறப்பாக உள்ளது.