பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும் நீர்மை உடையார் பயன்இல சொலின்.

பதவுரை: சீர்மை-மேன்மை, விழுப்பம்; சிறப்பொடு-பெருமையொடு, நன்கு மதிக்கற்பாட்டுடன்; நீங்கும்-அகலும்; பயன்-பயன், நன்மை; இல-இல்லாதவைகளை; நீர்மை-இனிய இயல்பு; உடையார்-உடைமையாகக் கொண்டவர்; சொலின்-சொன்னால். .

சீர்மை சிறப்பொடு நீங்கும்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: அவர்க்கு உண்டான சீர்மையும் சிறப்பும் போம். சீர்மை - புகழ் ஒழுக்கம் என்பர் காளிங்கர்.
பரிதி: ஒழுக்கமும் செல்வமும் கெடும்;
காலிங்கர்: அப்பொழுதே சிறந்த ஒழுக்கம் ஆக்கம் என்னும் இரண்டும் கெடும்;
காலிங்கர் பதவுரை: சீர்மை என்பது ஒழுக்கம். சிறப்பு என்பது ஆக்கம்.
பரிமேலழகர்: அவரது விழுப்பமும் அதனால் வரும் நன்கு மதிக்கற்பாடும் உடனே நீங்கும். [மதிக்கற்பாடு - மதிக்கத் தகும் பெருமை]

'சீர்மையும் சிறப்பும் நீங்கும்' என்றபடி பழம் ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை நல்கினர். சீர்மையும் சிறப்பும் என்றதற்கு ஒழுக்கமும் செல்வமும் என்று பரிதியும் ஒழுக்கமும் ஆக்கமும் என்று காலிங்கரும் விழுப்பமும் அதனால் வரும் நன்கு மதிக்கற்பாடும் என்று பரிமேலழகரும் பொருள் தந்தனர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'சீரும் சிறப்பும் கெட்டுவிடும்', 'அவர்களுடைய மேன்மையும் கீர்த்தியும் அவர்களை விட்டு நீங்கிவிடும்', 'அவர்களுடைய உயர்வும் மதிப்பும் நீங்கிப் போகும்', 'பெருமையும் மதிப்பும் அவரை விட்டு நீங்கும்', என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை தந்தனர்.

பெருமையும் மதிப்பும் நீங்கும் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

பயன்இல நீர்மை உடையார் சொலின்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: பயனில்லாதவற்றை நீர்மையுடையார் கூறுவாராயின். [நீர்மையுடையார் - பெருந்தன்மையுடையவர்கள் அல்லது அருளுள்ளம் உடையார்]
மணக்குடவர் குறிப்புரை: இது நீர்மையுடையா ராயினும் எல்லா நன்மையும் போமென்றது.
பரிதி: பயனில்லாத வார்த்தையை நல்லோர்முன் சொல்லுவது என்றவாறு.
காலிங்கர்: நெஞ்சில் தண்ணளியுடையோர் மற்றப் பயனில்லாதவற்றைச் சில சொல்லுவராயின். [தண்ணளியுடையோர் - அருளுள்ளம் பூண்டவர்கள்]
காலிங்கர் பதவுரை: நீர்மை என்பது தண்ணளி.
பரிமேலழகர்: பயன் இலவாகிய சொற்களை இனிய நீர்மையுடையார் சொல்லுவாராயின்.
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: நீர்மை: நீரின் தன்மை. 'சொலின்' என்பது சொல்லாமையை விளக்கிற்று. [நீர்மை - குணம். நீரின்றன்மை- நற் குணத்தின் தன்மை]

'பயனில்லாதவற்றை நீர்மையுடையார் கூறுவாராயின்' என்றபடி பழைய ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை கூறினர். நீர்மையுடையார் என்ற சொல்லுக்குக் காலிங்கர் தண்ணளியுடையோர் என்று பொருள் கூறுவார்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'பயனிலவாகிய சொற்களை இனிமைப் பண்புடையார் பேசினால்', 'பயனில்லாத வார்த்தைகளை மேலான தன்மையுடையவர்கள் சொல்லிவிட்டால்', 'பயனில்லாத சொற்களை நல்லியல்புடையவர் சொல்வார்களாயின்', 'இனிய குணமுடையார் பயனில்லாத சொற்களைச் சொன்னால்' என்றபடி இப்பகுதிக்குப் பொருள் உரைத்தனர்.

இனிய இயல்புடையவர்கள் பயனில்லாதவற்றைச் சொன்னால் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
நீர்மை உடையார் பயனில்லாதவற்றைச் சொன்னால் விழுப்பமும் சிறப்பும் நீங்கும் என்பது பாடலின் பொருள்.
'நீர்மை உடையார்' யார்?

பண்பானவர்களும் வெற்றுரை கூறினால் மேன்மை குன்றிப்போவர்.

இனிய இயல்புடையவர்கள் பயனில்லாதவற்றைச் சொன்னால் அவருடைய பெருமை அவருக்குரிய மதிப்போடு நீங்கிவிடும்.
சீர்மை என்ற சொல் புகழையும், சிறப்பு என்ற சொல் அப்புகழால் கிடைக்கும் பெருமையையும் குறிக்கும். பெரியாரைப்‌ பிழையாமை அதிகாரத்தில்‌ பெரியாரைச்‌ 'சீரார்‌' என்‌று குறள் (900) கூறும். செறிவறிந்து சீர்மை பயக்கும் அறிவறிந்து ஆற்றின் அடங்கப் பெறின். (அடக்கமுடைமை 123 (அறிவன அறிந்து முறையோடு அடங்கி நடப்பானாயின் அடக்கத்தின் தன்மை உணரப்பட்டு மேன்மை உண்டாகும்) என்ற குறளில் சீர்மை என்ற சொல் மேன்மை என்னும் பொருளில் ஆளப்பட்டது.
ஒருவர் நற்குணங்கள் நிரம்பப்பெற்று சீரும் சிறப்புமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார். தனது இனிய குணத்தால் ஈட்டிய புகழும் அது ஈன்ற நன்கு மதிக்கற்பாடும் பெற்ற அவர் பயனற்ற சொற்களை உரைப்பாரானால் கூட்டி வந்த எல்லா மேன்மையும் நீங்கிவிடும் என்கிறது பாடல். மற்றவகையில் உயர்ந்தோராய் ஆகி இருந்தாலும் பயனற்ற சொற்களைச் சொன்னால் விழுப்பமும் உயர்வும் நீங்கிவிடும். பெரியாரும் 'பயனற்ற சொற்களைச் சொல்லக்கூடாது' என்ற ஒழுக்கத்தைச் சோர்விலாது காக்க வேண்டும்.
முற்குறள் (194) பயனில்லாச் சொற்களை பண்பில்லாமல் பேசுவது ஒருவனுக்குச் சிறப்பு தராது; அது அவனிடமிருந்து நன்மைகளையும் நீக்கும் என்றது. இங்கு பண்புடையவர் பயனில சொன்னால் புகழும் பெருமையும் நீங்கும் என்று சொல்லப்படுகிறது.

'சீர்மை சிறப்பொடு' என்றவிடத்து ஒடு என்‌பது 'சீர்மையோடு இயைந்த சிறப்பு' என்பதைக் கூறியது. 'சொல்லின்' என்பது சொல்லமாட்டார்கள் என்ற நம்பிக்கையை உணர்த்திற்று.

'நீர்மை உடையார்' யார்?

'நீர்மை உடையார்' என்ற தொடர்க்கு நீர்மையுடையார், நல்லோர்முன், நெஞ்சில் தண்ணளியுடையோர் (அருளுள்ளம் பூண்டவர்கள்), இனிய நீர்மையுடையார், நல்ல பெரியோர்கள், நற்பண்புடையார், நல்ல தன்மையை உடையோர், இனிய தன்மையுடைய உயர்ந்தோர், பண்புடையவர்கள், இனிமைப் பண்புடையார், மேலான தன்மையுடையவர்கள், சிறந்த பண்பு உடையவர், நல்லியல்புடையவர், இனிய குணமுடையார், அரும் பண்புகளை உடையவர்கள், பெருந்தன்மையுடையார், நல்லவர் என்று மதிக்கத்தக்கவர், துறவுத் தன்மையையுடையார், மேலான நிலையில் உள்ளவர்கள், நல்ல பதவியில் உள்ளவர்கள் என உரையாசிரியரகள் பொருள் கூறினர்.

நீர்மை என்ற சொல்லுக்கு நீரின் தன்மையை அடைதல் அல்லது ஈரமாதல் எனப் பொருள் கொண்டால், நீர்மை உடையார் என்பதற்குக் காலிங்கர் உரையில் கண்டவாறு தண்ணளி உடையவர் அதாவது அருளுள்ளம் கொண்டவரெனப் பொருள் கிடைக்கும். பரிமேலழகர் நீர்மை என்றதற்கு நீரின் தன்மை என்று குறிப்பிட்டு இனிய தன்மை எனப் பொருள் காண்பார். நீர்மை, இனிமைப் பண்பு சுட்டுதலை நீரினும் இனிய சாயல்... (புறநானூறு 105) என்னும் சங்கப்பாட்டாலும் அறியலாம். இங்கு நீர்மையுடையார் என்பது உயர்ந்த பண்புகள் கொண்டு விளங்குபவரைக் குறிக்கும் சொல்லாயுள்ளது.

'நீர்மை உடையார்' என்ற தொடர்க்கு இனிய தன்மையுடையவர் அதாவது நற்புண்புடையவர் என்பது பொருள்.

இனிய இயல்புடையவர்கள் பயனில்லாதவற்றைச் சொன்னால் அவர்களது விழுப்பமும் சிறப்பும் நீங்கும் என்பது இக்குறட்கருத்து.

பயனிலசொல்லாமை சீர்மை அழியாது காக்கும்.

இனிய தன்மையுடையவர் பயனில்லாதவற்றைச் சொன்னால் அவரது விழுப்பமும் சிறப்பும் நீங்கும்.