இத்தளத்துள் தேட...

செல்க: முகப்பு |

குறள் எண் 0188



துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார்
என்னைகொல் ஏதிலார் மாட்டு

(அதிகாரம்:புறங்கூறாமை குறள் எண்:188)

பொழிப்பு (மு வரதராசன்): நெருங்கிப் பழகியவரின் குற்றத்தையும் புறங்கூறித் தூற்றும் இயல்புடையவர், பழகாத அயலாரிடத்து என்ன செய்வாரோ?

மணக்குடவர் உரை: தம்மோடு செறிந்தார் குற்றத்தையும் பிறர்க்கு உரைக்கின்ற சேதியை யுடையார் செறிவில்லாதார்மாட்டு யாங்ஙனஞ் செய்வாரோ?
இது யாவரோடும் பற்றிலரென்றது.

பரிமேலழகர் உரை: துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார் - தம்மொடு செறிந்தாரது குற்றத்தையும் அவர் புறத்துத் தூற்றும் இயல்பினை உடையார்; ஏதிலார் மாட்டு என்னை கொல் - அயலார் மாட்டுச் செய்வது யாது கொல்லோ?
('தூற்றுதல்' பலரும் அறியப் பரப்புதல். அதனின் கொடியது பிறிதொன்று காணாமையின், 'என்னைகொல்' என்றார். 'செய்வது என்பது சொல்லெச்சம்'. 'என்னர் கொல்' என்று பாடம் ஓதி, 'எவ்வியல்பினராவர்' என்று உரைப்பாரும் உளர்.)

வ சுப மாணிக்கம் உரை: பழகியவர் குற்றத்தையே தூற்றித் திரிபவர் பழகாதவரிடம் எப்படி எப்படியோ?


பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார் ஏதிலார் மாட்டு என்னைகொல்?

பதவுரை: துன்னியார்-நெருங்கிப் பழகுபவர்; குற்றமும்-தவறுகளையும், பிழையும்; தூற்றும்-இகழ்ந்துசொல்லும்; மரபினார்-பழக்கமாகவே உள்ளவர், இயல்பினையுடையவர்; என்னை-யாது?; கொல்-(ஐயம்) செய்வாரோ; ஏதிலார்-அயலார்; மாட்டு-இடத்தில்.


துன்னியார் குற்றமும் தூற்றும் மரபினார்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: தம்மோடு செறிந்தார் குற்றத்தையும் பிறர்க்கு உரைக்கின்ற சேதியை யுடையார்;
பரிதி: ஒருவர் குற்றத்தைப் புறம் சொல்லித் திரிவார்;
காலிங்கர்: எஞ்ஞான்றும் நட்டாராகிய அற்றத்தார் அற்றம் அடக்குதல் அறமாகக் கொள்ளாது, அதனைக் கைவிட்டு, அவரது குற்றமும் புறம் போந்து யாவரும் அறியவெளியிடுகின்ற இயல்பினை உடையார்; [அற்றத்தார் - அவமானம் உடையோர்]
பரிமேலழகர்: தம்மொடு செறிந்தாரது குற்றத்தையும் அவர் புறத்துத் தூற்றும் இயல்பினை உடையார்;
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: 'தூற்றுதல்' பலரும் அறியப் பரப்புதல்.

'செறிந்தாரது குற்றத்தையும் அவர் புறத்துத் தூற்றும் இயல்பினை உடையார்' என்றபடி பழம் ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை நல்கினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'நெருங்கிப் பழகியவரது குற்றத்தையும் பலரறியப் பறைசாற்றும் இயல்பினர்', 'நெருங்கிய நண்பர்களுக்கிடையிலும் குற்றங் கூறித் தூற்றிப் பேசிப் பகைமை உண்டாக்குகிற இனமாகிய இவர்கள்', 'நெருங்கிப் பழகிய நண்பரது குற்றத்தையும் புறத்தே தூற்றும் இயல்பினை உடையவர்கள்', 'தம்மோடு நெருங்கிய நண்பினர் குற்றத்தையும் பலர் அறியச் சொல்லும் இயல்பினார்', என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை தந்தனர்.

நெருங்கிப் பழகியவரது குற்றத்தையும் புறத்தே தூற்றும் இயல்பினர் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

என்னைகொல் ஏதிலார் மாட்டு:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: செறிவில்லாதார்மாட்டு யாங்ஙனஞ் செய்வாரோ?
மணக்குடவர் குறிப்புரை: இது யாவரோடும் பற்றிலரென்றது.
பரிதி: தங்களை வேண்டாதார்முன் எப்படி ஆவரோ எனில், பலர்க்கும் வேண்டாதார் ஆவர் என்றவாறு.
காலிங்கர்: இனிப் பகைவர் மாட்டு எங்ஙனமோ? புறங்கூற்று என்பார்க்கு உதவியாக எனைத்து இடரும் செய்வாராவர் என்றவாறு.
பரிமேலழகர்: அயலார் மாட்டுச் செய்வது யாது கொல்லோ?
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: அதனின் கொடியது பிறிதொன்று காணாமையின், 'என்னைகொல்' என்றார். 'செய்வது என்பது சொல்லெச்சம'. 'என்னர் கொல்' என்று பாடம் ஓதி, 'எவ்வியல்பினராவர்' என்று உரைப்பாரும் உளர்.

செறிவில்லாதார்/வேண்டாதார்/பகைவர்/அயலார் மாட்டுச் செய்வது யாது கொல்லோ? என்றபடி பழைய ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை கூறினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'பகைவரிடத்து என்ன செய்வாரோ?', 'ஏற்கனவே பகைமை உள்ளவர்களுக்கிடையில் என்ன செய்ய மாட்டார்கள்?', 'அயலார்மாட்டு உற்ற குற்றத்தை எப்படித் தூற்றமாட்டார்?', 'அயலாரிடம் செய்வது யாதோ? (மிகுதியாகக் கற்பித்தும் கூறுவர் என்பதாம்.)' என்றபடி இப்பகுதிக்குப் பொருள் உரைத்தனர்.

பழகாதவர் பற்றி என்ன என்ன செய்வாரோ? என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
நெருங்கிப் பழகியவரது குற்றத்தையும் புறத்தே தூற்றும் இயல்பினர் பழகாதவர் பற்றி என்ன என்ன செய்வாரோ? என்பது பாடலின் பொருள்.
இங்கு சொல்லப்பட்ட 'ஏதிலார்' யார்?

இன்னாரென்று பாராது எவர் பற்றியும் புறங்கூறுபவர்கள் நம்புதற்கு உரியவராயிருப்பரோ?

நன்கு பழகியவர் பற்றியும் புறம் பேசும் இயல்பினர், அயலார் இடத்து என்ன செய்வரோ?
'தம்முடன் நெருங்கிப் பழகுபவர் குற்றங்களையும் பலரறியப் புறத்தே தூற்றும் இயல்புடையார், அயலாரிடத்தில் குற்றம்காணின் என்னவாறெல்லாம் சொல்வரோ? என்று கேட்டு, 'மிகுதியாகக் கற்பித்தும் கூறுவர்'; 'நினைக்கவே முடியவில்லை'; 'அவ்வளவு மோசமாக இருக்கும்' என்று வள்ளுவரே அஞ்சுவதுபோல் அமைந்த பாடல். புறங்கூறுபவர் அயலார் பற்றி என்னென்ன அவதூறு பரப்புவார்களோ? என்று கேட்பதுபோல் உள்ளது பாடல். புறங்கூறுதலில் பழகிப்போனவர், நெருங்கியவர் அயலார் என நினைத்துப் பார்க்காமல் பழி தூற்றுவர்.
மரபினார் என்ற சொல்லப்பட்டதால், புறங்கூறுதலைப் பழக்கமாகக் கொண்டவர் பற்றி இக்குறள் பேசுகிறது என அறியலாம். பழிதூற்றும் பழக்கம் பற்றிக் கொண்டால் எளிதில் நீங்காது. நெருங்கிப் பழகியவர் தம்முடன் உறவாடுகிறவரை நம்பி தம் உள்ளத்தில் உள்ளதைச் சொல்லிவிடுவர். புறங்கூறும் பழக்கம் உள்ளவர் அவற்றிலுள்ள குறைகளைத் தெரிந்தெடுத்து, அவற்றைப் பிறரிடம் தூற்றிப் பேசி மகிழ முந்துவர். இழித்துப் பேசியது பழகியவர்க்கு நாளை தெரியவந்தால் அவர் என்ன எண்ணுவாரோ என்பது பற்றி நினைக்காது புறம்கூறுவதைத் தொடர்வர். பகையும் நட்பும் அல்லாத அயலார் பற்றிப் பழிதூற்றுபவர் கூறும் இழிவுப்பேச்சின் வீச்சு, எப்படி இருக்கும் என எண்ணிப் பார்க்கவே திகைப்பாக இருக்கிறது என்கிறது குறள்.
புறங்கூறுவான் இன்னார் என்று பார்ப்பதில்லை என்பதும் நெருக்கமானவர்கள் அடையும் மானக்குறைவை நீக்குவதைப் பண்பாகக் கொள்வதை விட்டு, அவர்களுக்கு எதிராகப் பழிதூற்றுவது எவ்வளவு இழிவான செயல் என்பதும் இவனுக்கு யார் மீதும் பற்றுதல் கிடையாது என்பதும் உணர்த்தப்பட்டது.
புறங்கூறுவானது பேதைமை நிறைந்த துணிவைச் சொல்லி புறங்கூறலின் தீமை விளக்கப்பட்டது.

தூற்றுதல் என்னும் சொல் களத்திற் பொலி தூற்றுதல்போலப் பலருமறியப் பரப்புதல் எனப் பொருள்படும்.
குற்றங்களை உரியவரிடம் சுட்டிக் காட்டித் திருத்திக் கொள்ளச் சொல்லுவது மாந்தர்தம் கடமை. மாறாக, ஒருவரது குற்றத்தை பிறரிடம் தூற்றிக் கூறுவது புறங்கூறுவதாம். சில வன்னெஞ்சினர்க்கு நண்பர்கள், சுற்றத்தார், பணி இடங்களில் உடன் பணிசெய்வோர் போன்ற நெருக்கம் காட்டுபவர்களது குற்றங்களைப் புறத்தே தூற்றிப் பேசுவதுஒரு பொழுது போக்காக அமையும். அவர்களுக்கு யாரையாவது பற்றி ஏதாவது இழிவாகச் சொல்லிக் கொண்டே இருப்பதில் ஒரு இன்பம் கிடைக்கிறது. மிக நெருங்கியவர்களின் குறைகளையும் கூட புறங்கூறும் பழக்கமுடையோர், தொடர்பில்லாதவர் பற்றிய செய்தி கிடைத்து விட்டால் மகிழ்ச்சியில் திளைத்து விடுவர்.

இங்கு சொல்லப்பட்ட 'ஏதிலார்' யார்?

'ஏதிலார்' என்ற சொல்லுக்குச் செறிவில்லாதார், வேண்டாதார், பகைவர், அயலார், மற்றவர்கள், பழகாதவர், தொடர்பில்லாத அயலார் என உரையாளர்கள் பொருள் கூறினர்.

துன்னியார்/ஏதிலார் ஆகியோர் புறங்கூறுவானோடு தொடர்புடையவர் என்றே பலரும் பொருள் கூறினர்.
நாமக்கல் இராமலிங்கம் 'துன்னியார் என்றது தமக்குத் துன்னியார் அல்ல. ஏதிலார் என்பதும் தமக்கு ஏதிலார் அல்ல ஒருவருக்கொருவர் துன்னியார் என்றும் ஒருவருக்கொருவர் ஏதிலார் என்றும் கொள்ள வேண்டும்' என விளக்கம் செய்தார். இவரது உரை இயல்பாக இல்லை.
இங்கு ஆளப்பட்ட ஏதிலார் என்ற சொல் 'வெளிஆள்' அதாவது அயலார் எனப் பொருள் தரும். இவர் பகைவரும் அல்ல; நண்பரும் அல்ல. இவர் நன்கு அறிமுகம் ஆகாத அயலார்.
ஒட்டி உறவாடுபவர் பற்றிய குற்றத்தையே தூற்றுபவன், பகைவர் குற்றத்தைத் தூற்றாமல் இருக்கமாட்டான் என்பது சொல்லாமலே விளங்கும்; நன்கு அறியப்பட்டவர் (துன்னியார்) பற்றியே புறங்கூறத் துணிபவன் பகையும் நட்பும் அல்லாத அயலார்(ஏதிலார்)பற்றி என்னதான் சொல்லமாட்டான் என்ற கருத்துக்கு ஏதிலார் என்ற சொல்லாட்சி அழுத்தம் கொடுக்கிறது.

‘ஏதிலார்’ என்ற சொல் பகையும் நட்பும் அல்லாத அயலார் குறித்தது.

நெருங்கிப் பழகியவரது குற்றத்தையும் புறத்தே தூற்றும் இயல்பினர் அயலாரிடம் என்ன என்ன செய்வாரோ? என்பது இக்குறட்கருத்து.



அதிகார இயைபு

நெருங்கியவர் அயலார் என யார் பற்றியும் புறங்கூறாமை வேண்டும்.

பொழிப்பு

நெருங்கிப் பழகியவர் குற்றத்தையும் புறம் பேசும் பழக்கம் உடையவர் அயலாரிடத்தில் என்ன செய்வாரோ?