பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை புறம்சொல்லும் புன்மையால் காணப் படும்.

பதவுரை: அறம்-அறம், நற்செயல், நல்வினை; சொல்லும்-கூறும்; நெஞ்சத்தான்-உள்ளம் உடையவன்; அன்மை-அல்லாமை; புறம்-புறத்தே, காணாதவிடம்; சொல்லும்-கூறும்; புன்மையால்-சிறுமையால், கீழ்மையால்; காணப்படும்-அறியப்படும்.

அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: ஒருவன் அறத்தை நினைக்கின்ற மனமுடையனல்லாமை;
பரிதி: தன்மநெறி சொல்லுகின்ற மனத்தான் நன்மை ஒருவன்;
காலிங்கர்: ஒருவர் அறநூல் சொல்லுகின்ற தூயநெஞ்சத்தார் அல்லர் என்பதனை;
பரிமேலழகர்: புறம் சொல்லுவான் ஒருவன் அறனை நன்றென்று சொல்லினும் அது தன் மனத்தானாச் சொல்லுகின்றானல்லன் என்பது;

'ஒருவன் அறத்தை நினைக்கின்ற மனமுடையனல்லாமை' என்றபடி பழம் ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை நல்கினர். பரிதி நெஞ்சத்தான் நன்மை எனப் பிரித்ததால் 'தன்மநெறி சொல்லுகின்ற மனத்தான் நன்மை ஒருவன்' எனப் பொருள் கூறினார்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'அறம் கூறும் மனமில்லாதவன் என்பது', 'ஒருவன் நல்லது சொல்லும் எண்ணமுள்ளவன் அல்லவென்பதை', 'ஒருவன் பிறரது நன்மையை எடுத்துரைக்க மனமில்லாதவன் என்பது', 'அறத்தைக் கூறும் எண்ணம் உடையவன் அல்லன் என்பது', என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை தந்தனர்.

ஒருவன் அறத்தை நினைக்கின்ற மனமுடையன் அல்லன் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

புறம்சொல்லும் புன்மையால் காணப் படும்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: அவன் பிறரைப் புறஞ்சொல்லும் புல்லியகுண மேதுவாக அறியப்படும். [புல்லிய குணம்-கீழான குணம்; ஏதுவாக - காரணமாக]
மணக்குடவர் குறிப்புரை: இஃது இதனைச் சொல்லுவார் அறமறியா ரென்றது.
பரிதி: குற்றத்தைப் புறம் சொல்லாமல் இருப்பானாகில் நன்று என்றவாறு.
காலிங்கர்: மற்றும் தாம் ஒருவரைப் புறம் கூறுகின்ற புல்லிமையால் இவனது பேதமையை அறிவிக்கின்றது என்றவாறு. [புல்லிமையால் - இழிதகைமையால்]
பரிமேலழகர்: அவன் புறஞ் சொல்லுதற்குச் காரணமான மனப்புன்மையானே அறியப்படும். [மனப்புன்மை-மனக்குற்றம்]
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: மனம் தீதாகலின், அச்சொல் கொள்ளப்படாது என்பதாம்.

'அவன் பிறரைப் புறஞ்சொல்லும் புல்லியகுணம் காரணமாக அறியப்படும்' என்றபடி பழைய ஆசிரியர்கள் இப்பகுதிக்கு உரை கூறினர். பரிதி 'குற்றத்தைப் புறம் சொல்லாமல் இருப்பானாகில் நன்று' என்றார்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'அவன் கோள் சொல்லும் இழிதகைமையால் அறியப்படும்', 'கோள் சொல்லுகின்ற அற்பத் தனமே காட்டிவிடும்', 'புறங்கூறுகின்ற அவனது இழிகுணத்தால் அறியப்படும்', 'அவன் புறத்தே பழித்துரைக்கின்ற இழி தன்மையால் அறியப்படும்' என்றபடி இப்பகுதிக்குப் பொருள் உரைத்தனர்.

புறங்கூறுகின்ற அவனது சிறுமையால் அறியப்படும் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அல்லன் என்பது புறங்கூறுகின்ற அவனது சிறுமையால் அறியப்படும் என்பது பாடலின் பொருள்.
'அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான்' என்ற தொடர் குறிப்பது என்ன ?

புறம் கூறுபவன் நல்லெண்ணம் உள்ளவனாக இருக்க முடியாது.

ஒருவன் அற எண்ணம் கொண்டவன் அல்லன் என்பது அவனது புறங்கூறும் இழி குணத்திலிருந்தே அறிந்து கொள்ளலாம்.
ஒருவன் அறநூல்களில் தேர்ந்தவனாக இருக்கலாம்; அறத்தைப் போற்றிப் பேசலாம்; தான் அறவோன் எனச் சொல்லித் திரியலாம். ஆனால் அவன் புறங்கூறுபவனாக இருந்தால், அது அவன் நெஞ்சத்தில் அறம் இல்லை என்பதை உணர்த்தும். பிறரைப் பற்றிப் புறஞ்சொல்லும் குற்றத்தினால் அவன் அறநெஞ்சினன் அல்லன் என்பது தெரிந்துவிடும்.
அறநெஞ்சுடையார் எவரையும் திருத்தமுடியும் என்று நம்புவார்கள் ஆதலால் குற்றமுடையோரைக் கூட எளிதில் பகைக்க மாட்டார்கள். திருத்துவதற்குரிய வழி வகைகளைக் கண்டு முயற்சிப்பார்கள். அவர்களுக்குக் குற்றத்தின் மீது வெறுப்பு இருக்குமேயன்றிக் குற்றமுடையார் மாட்டு வெறுப்பிருக்காது. ஆனால் புறஞ்சொல்லுகின்றவர்கள் அழுக்காறு மற்றும் பிறர்பொருள் கவருதல் காரணமாக அல்லது தனக்குப் பயனுறும் என்கிற தன்னலங் காரணமாக பொய்த்து ஒழுகுபவர்கள். அவர்கள் பிறரது நன்மையை எடுத்துரைக்க மனமில்லாதவராவர். அத்தகையோர்க்கு மனத்தூய்மை இராது. சொற்களால் பகை வளர்க்கும் அவர்களுக்கு அறநெஞ்சம் எங்ஙனம் இருக்க முடியும்? அறவழிகளைச் சிந்திப்பதோ, அவ்வழி நடப்பதோ, அவர்களுக்கியலாது. அறநெஞ்சம் உள்ளவன் புறங்கூற மாட்டான். புறங்கூறுபவன் அறநெஞ்சம் கொண்டவனாக இருக்க முடியாது என்கிறது இக்குறள். புறங்கூறும் புன்மை என்று கூறுவதால் அவர்களது சிறுமைப்பண்பைத் தெளிவாக்குகிறார். அந்த இழிகுணத்தால் அவன் அறம் சொல்லும் உள்ளமுடையவனல்லன் என்பதை அறியவேண்டும்.

'அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான்' என்ற தொடர் குறிப்பது என்ன?

'அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான்' என்ற தொடர்க்கு அறத்தை நினைக்கிற மனம் உடையன், தன்மநெறி நினைக்கின்ற மனத்தான், அறநூல் சொல்லுகின்ற தூயநெஞ்சத்தார், அறனை நன்றென்று சொல்லினும் அது தன் மனத்தானாச் சொல்லுகின்றவன், அறம் பற்றி மனத்தில் உணர்ந்து பேசுபவன், நெஞ்சத்தில் நேர்மை உள்ளவன், அறம் கூறும் மனமில்லாதவன், நல்லறிவு சொல்லக்கூடிய எண்ணமுள்ளவன், அறமுறையைச் சொல்லும் நெஞ்சத்தவன், பிறரது நன்மையை எடுத்துரைக்கும் மனமுள்ளவன், அறத்தைக் கூறும் எண்ணம் உடையவன், நெஞ்சில் நல்லறம் குடிகொண்டவன் என உரையாசிரியர்கள் பொருள் தந்தனர்.

'அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான் அன்மை' என்றது அறம் உள்ளத்தில் நிலையாமை பற்றியது. அறநூல்கள் பல படித்து அறத்தைப் போற்றிப் பேசி அறவாணன் போல வெளிக்காட்டிக் கொண்டாலும் அவனிடம் புறம் கூறும் குறைபாடு இருந்தால் அதாவது ஒருவர் இல்லாத வேளையில் அவரைப் பற்றிப் பழித்துப் பேசினால் அதுவே அவனது நெஞ்சத்தின் நிலைமையைக் காட்டிக்கொடுத்துவிடும். அவன் உள்ளார்ந்து அறமற்றவன் எனத் தெளியலாம். அவன் அறம் கூறத் தகுதியற்ற நெஞ்சம் கொண்டவனாம்.

'அறம்சொல்லும் நெஞ்சத்தான்' என்ற தொடர்க்கு அறத்தை நினைக்கிற மனம் உடையன் என்னும் பொருள் பொருத்தம்.

ஒருவன் அறத்தை நினைக்கின்ற மனமுடையன் அல்லன் என்பது புறங்கூறுகின்ற அவனது இழிதகைமையால் அறியப்படும் என்பது இக்குறட்கருத்து.

புறங்கூறாமை ஒருவனது நேரிய நெஞ்சத்தைக் காட்டும்.

அற எண்ணம் கொண்டவன் அல்லன் என்பது புறம் கூறும் அவன் சிறுமையால் அறியப்படும்