பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லைஅஃது இல்லார் பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்.

பதவுரை: அழுக்கற்று-பொறாமைப்பட்டு, பிறர் ஆக்கம் பொறாமையைச் செய்து; அகன்றாரும்-வாழ்வு பெருகியவரும், செல்வராயினாரும்; இல்லை-இல்லை; அஃது-அது (இங்கு பொறாமைக் குணம்); இல்லார்-இல்லாதவர்; பெருக்கத்தில்-மேம்பாடு அடைவதில், வளர்ச்சியில், ஆக்கத்தினின்று; தீர்ந்தாரும்-நீங்கி இருந்தவரும்; இல்-இல்லை.

அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
பரிப்பெருமாள்: அழுக்காற்றைச் செய்து பெரியராயினாரும் இல்லை;
பரிதி: மனத்தில் அழுக்குடையார் செல்வம் பெற்றதும் இல்லை;
பரிமேலழகர்: அழுக்காற்றைச் செய்து பெரியராயினாரும் இல்லை;

மனத்தில் அழுக்குடையார் செல்வம் பெற்றதும் இல்லை என்று பரிதியும் அழுக்காற்றைச் செய்து பெரியராயினாரும் இல்லை என்று பரிமேலழகரும் இப்பகுதிக்கு உரை நல்கினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'பொறாமை கொண்டு செல்வத்திற் பெரியராயினாரும் இல்லை', 'பொறாமையினால் செல்வம் அதிகப்பட்டவர்களும் இல்லை', 'பொறாமை கொண்டு பெரியாராயினாரும் இல்லை', 'பொறாமையால் செல்வராயினாரும் இல்லை', என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை தந்தனர்.

பொறாமை கொண்டு வாழ்வு சிறந்தவரும் இல்லை என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

அஃது இல்லார் பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
பரிப்பெருமாள்: அச்செயல் இலாதார் பெருக்கத்தின் நீங்கினாரும் இல்லை.
பரிப்பெருமாள் குறிப்புரை: மேல் செவ்வியார்க்குக் கேடில்லை என்றார். இதில் கேடில்லாமையை இவ்வுலகத்திற் காணலாம் என்கின்றார்.
பரிதி: மனத்தில் அழுக்கில்லாதார் செல்வமாகிய லட்சுமியை நீங்கியதும் இல்லை என்றவாறு.
பரிமேலழகர்: அச்செயல் இலாதார் பெருக்கத்தின் நீங்கினாரும் இல்லை. [அச்செயலிலாதார் - அந்த அழுக்காற்றைச் செய்யாதவர்]
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: இவை இரண்டு பாட்டானும் கேடும் ஆக்கமும் வருவதற்கு ஏது ஒருங்கு கூறப்பட்டது.

செவ்வியார்க்குக் கேடில்லாமையை இவ்வுலகத்திற் காணலாம் என்று பரிப்பெருமாள் இப்பகுதிக்கு உரை கூறினார். பரிதி மனத்தில் அழுக்கில்லாதார் செல்வத்தின் நீங்கினாரும் இல்லை என்றும் பரிமேலழகர் பெருக்கத்தின் நீங்கினாரும் இல்லை என்றும் உரை செய்தனர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'பொறாமை இல்லாதார் செல்வப் பெருக்கில் நீங்கியதும் இல்லை', 'அது இல்லாததனால் செல்வம் இழந்து விட்டவர்களும் இல்லை', 'பொறாமை இல்லாதவர்களுள் செல்வ வளர்ச்சியில் நீங்கினாரும் இல்லை', 'பொறாமையில்லாமல் செல்வத்தில் குறைந்து போயினாரும் இல்லை' என்றபடி இப்பகுதிக்குப் பொருள் உரைத்தனர்.

பொறாமை இல்லாதாருள் வளர்ச்சி குன்றினாரும் இல்லை என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
பொறாமை கொண்டு அகன்றாரும் இல்லை; பொறாமை இல்லாதாருள் வளர்ச்சி குன்றினாரும் இல்லை என்பது பாடலின் பொருள்.
'அகன்றார்' யார்?

மற்றவர் வளர்ச்சி கண்டு பொருமிக்கொண்டிருந்தால் செல்வம் சேருமா? பொறாமை இல்லாதார் வளம் கூடாமல் போகுமா?

பொறாமையால் வளம் பெருக்கியவரும் இல்லை; பொறாமை இல்லாதாததால் வளர்ச்சியில் சுருங்கியோரும் இல்லை.
அழுங்குதல் என்றது வருந்துதல் அல்லது துன்புறுதல் குறித்தது. அழுங்குவது அழுக்கு. அது உறு என்னும் துணைவினை பெற்று அழுக்குறு எனநிற்கும். அழுக்குறுதல் பிறராக்கங் கண்டு பொறாது வருந்துதல் எனப்பொருள்படும். நாசமுற்றுப் போவான் என்பது நாசமற்றுப் போவான் என்று உலக வழக்கில் திரிந்தாற்போன்று, அழுக்குற்று என்பதும் அழுக்கற்று என இலக்கிய வழக்கில் திரிந்தது. இன்னொரு வகையாக, அழுக்காறு என்ற பண்புப் பெயர் தொழிற் பெயராகுமிடத்து, அழுக்கறு என நிற்கும்; அது அழுக்கற்று என இங்கு வந்துள்ளது எனவும் விளக்குவர்.
பொறாமைக் குணம் உடையவர்கள் நன்றாக வாழ்வதும் நேர்மையானவர்கள் துன்பத்தில் உழல்வதும் எதனால் என்பது ஆராயப்படும் என சென்ற குறள் கூறிற்று. அவ்வாராய்ச்சியின் முடிவு என்னவாக இருக்கும் என்பதைச் சொல்வது போல இக்குறள் அமைந்தது. பொறாமைக் குணத்தோர் பெருமை எய்தியதும் இல்லை; அக்குணம் அற்றவர் வளர்ச்சியில்லாமல் போனதும் இல்லை என்பது அம்முடிவு. நன்மை தீமை என்பன உலகில் தெளிவாகப் பிரித்து சொல்லுமாறு இல்லை என்பதும் கெட்டவர்கள் நலமாக இருப்பதும் நல்லவர்கள் துன்புறுவதும் அவரவர் குணநலன்களைப் பொறுத்து அல்ல என்பதும் தெரியவரும்.

இதை 'அழுக்காறுடையார் வாழ்வது போல் தோன்றினாலும், அந்த வளப்பத்தினுள்ளே அக அமைதி இருக்காது; அதேபோல், அத்தீக்குணம் அற்றவர்கள் வளப்பமற்று இருந்தாலும் அவர்கள் துன்பமாக இருப்பதாக எண்ண மாட்டார்கள்' என விளக்குவர்.
பழைய செல்வம் இருப்பின் அதுவும் பெருகாது என்பதை விளக்குகிறார் எனக் கொண்டு அழுக்காற்றைச் செய்து (செல்வத்தால்) அகல விரிந்தாரும் இல்லை, அழுக்காறாமையால் உள்ள செல்வம் பெருகாமல் சுருங்கப் பெற்றாரும் இல்லை என்றார் எனவும் உரைத்தனர்.
இக்குறள் 'மரபுவழிச்செல்வமும் பெருகாது அழுக்காறுடையானுக்கு என்பது கருதிற்று' என்பார் தண்டபாணி தேசிகர்.

'கோணல் மனம் கொண்டவர்கள் எல்லாம் இன்பப் பெருக்கில் திளைத்துக்கொண்டிருக்கிறார்களா?', 'நல்ல உள்ளம் உடையவர்கள் எல்லாம் கெட்டழிந்து போய்விட்டார்களா?' என்று வள்ளுவரைக் கேட்டால் 'பிறர் நலம் கண்டு பொறாது பெருமை அடைந்தோரும் இல்லை; அழுக்கு மனம் இல்லாத நல்ல உள்ள வாய்ந்தவர் எவரும் மேன்மையடைவதிலிருந்து நீங்கியவரும் இல்லை' என அவர் பதில் கூறுவார்.
பொறாமைக் குணத்தோர் வாழ்வது போல் தோன்றினாலும் வீழ்ந்தாரே, அக்குணம் இல்லாதவர் வீழ்ந்தது போல தோன்றினாலும் வாழ்வாரே என்றும் இக்குறட்கருத்தை விளக்குவர்.

'அகன்றார்' யார்?

'அகன்றார்' என்ற சொல்லுக்குப் பெரியராயினார், செல்வம் பெற்றார், பெரியவர் ஆனவர், செல்வத்திற் பெரியராயினார், வாழ்வு விரிந்தவர், வளர்ந்தவர், செல்வராயினார், வளம் பெருகப் பெற்றார், செல்வம் அதிகப்பட்டவர் என உரையாசிரியர்கள் பொருள் கூறினர்.

இங்கு அகலுதல்- நீங்குதல் என்னும் பொருளுடையதன்று; விரிவடைதல் அதாவது பெருகுதல் என்னும் பொருளுடையது. அகன்று என்ற சொல் விரிவாகி, பெருகி, மேம்பட்டு என்று பொருள்படும். மடம் கொன்று அறிவகற்றும் கல்வி (நீதிநெறி விளக்கம் 3. கல்வியின் இன்பம் பொருள்: அறியாமையை நீக்கி அறிவைப் பெருகச் செய்யும் கல்வி) என்பது அறிவைப் பெருக்கும் கல்வி எனப் பொருள்தருவது போல. ‘அகன்றார்’ என்பதற்குப் பெரியராயினார் என்றும் செல்வராயினர் என்றும் பொருள் கூறுவர். இவ்வதிகாரத்துக் குறள்கள் பெரிதும் செல்வத்தோடு அழுக்காற்றை இணைத்துப் பேசுவதால் ‘அகன்றார்’ என்றதற்குப் பொருளால் பெருகிய செல்வராயினர் எனப் பொருள் கொள்வது சிறக்கும்.

'அகன்றார்' என்பதற்கு செல்வம், அறிவு போன்றவற்றில் விரிவுடையவர் என்பது பொருள்.

பொறாமை கொண்டு வாழ்வு சிறந்தவரும் இல்லை; பொறாமை இல்லாதாருள் வளர்ச்சி குன்றினாரும் இல்லை என்பது இக்குறட்கருத்து.

அழுக்காறாமை கொண்டோரில் மேன்மை குறைந்தார் இல்லை.

பொறாமை கொண்டு வளம் பெற்றோரும் இல்லை; பொறாமை இல்லாதார் வளர்ச்சியில் தேங்கியதும் இல்லை.