இத்தளத்துள் தேட...

செல்க: முகப்பு |

குறள் எண் 0024



உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான்
வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து

(அதிகாரம்:நீத்தார் பெருமை குறள் எண்:24)

பொழிப்பு (மு வரதராசன்): அறிவு என்னும் கருவியினால் ஐம்பொறிகளாகிய யானைகளை அடக்கிக் காக்க வல்லவன், மேலான வீட்டிற்கு விதை போன்றவன்.

மணக்குடவர் உரை: அறிவாகிய தோட்டியானே பொறியாகிய யானையைந் தினையும் புலன்களிற் செல்லாமல் மீட்பவன் மேலாகிய விடத்தே யாதற்கு இவ்விடத்தேயிருப்பதொரு வித்து.
பெருமை சொல்லுவார், முற்பட மக்கள் தன்மையனாய் இவ்வுலகின்கண் வாழ்பவன் அல்லன். தேவருள் ஒருவன் என்று கூறினார்.

பரிமேலழகர் உரை: உரன் என்னும் தோட்டியான் ஓர் ஐந்தும் காப்பான் - திண்மை என்னும் தோட்டியால் பொறிகள் ஆகிய யானை ஐந்தினையும் தத்தம் புலன்கள்மேல் செல்லாமல் காப்பான்; வரன் என்னும் வைப்பிற்கு ஓர் வித்து - எல்லா நிலத்திலும் மிக்கது என்று சொல்லப்படும் வீட்டு நிலத்திற்கு ஓர் வித்து ஆம்.
(இஃது ஏகதேச உருவகம். திண்மை ஈண்டு அறிவின் மேற்று. அந்நிலத்திற்சென்று முளைத்தலின், 'வித்து' என்றார். ஈண்டுப் பிறந்து இறந்து வரும் மகனல்லன் என்பதாம்.)

இரா சாரங்கபாணி உரை: அறிவு என்னும் அங்குசத்தால் ஐம்பொறிகளாகிய யானைகளைப் புலன்களில் செல்லாமல் காப்பவன் சிறந்தது என்று சொல்லப்படும் உலகிற்கு விதையாவான்.


பொருள்கோள் வரிஅமைப்பு:
உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான் வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து.

பதவுரை: உரன் -மன உறுதி, திண்மை, அறிவு; என்னும்-என்கின்ற; தோட்டியான்-அங்குசத்தால்; ஓர்-ஒரு; ஐந்தும்-ஐந்தினையும் (இங்கு ஐம்பொறிகட்குத் தொகைக்குறிப்பு); காப்பான்-கட்டுப்படுத்துபவன், காப்பாற்றுபவன்; வரன்-மிக்கது, பெறற்கரிய பேறு; என்னும்-என்கின்ற; வைப்பிற்கு-நிலத்திற்கு; ஓர்-ஒரு; வித்து-விதை.


உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான்:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: அறிவாகிய தோட்டியானே பொறியாகிய யானையைந் தினையும் புலன்களிற் செல்லாமல் மீட்பவன்;
பரிதி: அறிவென்னுந் தோட்டியான் ஐம்புலன் என்னும் யானையைக் காப்பான்;
காலிங்கர்: ஒருவழிப்பட்ட சித்தத்தின் அறிவென்னும் அங்குசத்தினால் தமது நெறிக்கு மிகைபடுபொறிகளிற் பரவாமை, ஐவகைப்பட்ட மெய் வாய் கண் மூக்கு செவி யென்கிற ஐம்புலனையும் பாதுகாத்து அடக்கி ஒழுகுவான் யாவனொருவன்;
பரிமேலழகர்: திண்மை என்னும் தோட்டியால் பொறிகள் ஆகிய யானை ஐந்தினையும் தத்தம் புலன்கள்மேல் செல்லாமல் காப்பான்;
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: இஃது ஏகதேச உருவகம். திண்மை ஈண்டு அறிவின் மேற்று.

பழைய ஆசிரியர்கள் அனைவரும் அறிவு என்னும் தோட்டியால் ஐம்புலன்களையும் தத்தம் புலன்கள்மேல் செல்லாமல் காப்பவன் என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை கண்டனர். பரிமேலழகர் உரன் என்பதற்குத் திண்மை என்று பொருள் கூறி சிறப்புரையில் 'திண்மை அறிவின் மேற்று' என்றார்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'அறிவுக்கோலால் ஐம்பொறிகளை அடக்கியவன்', 'வைராக்கியம் என்ற அங்குசத்தால் ஐந்து இந்திரியங்களான மதயானைகளை அடக்கியாண்டு', 'திண்மையென்னும் அங்குசத்தால் (அடக்குதற்கு அருமையில் ஒப்பற்ற) ஐம்பொறிகள் என்னும் யானனகளை அவற்றிற்குரிய புலன்வழிகளிற் செல்லாமல் தடுப்பதில் வல்லவன்', 'அறிவு என்னும் தோட்டியான் ஐம்பொறிகளாகிய யானைகளைத் தம் வழியில் தடுத்துக் காப்பவன் (தோட்டி-யானை ஓட்டும் கருவி)', என்ற பொருளில் இப்பகுதிக்கு உரை தந்தனர்.

மன உறுதி என்னும் அங்குசத்தால் ஐம்புலன்களை அடக்கி ஆள்பவன் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து:

இப்பகுதிக்குத் தொல்லாசிரியர்கள் உரைகள்:
மணக்குடவர்: மேலாகிய விடத்தே யாதற்கு இவ்விடத்தேயிருப்பதொரு வித்து. [ஆதற்கு-உண்டாதற்கு; தோன்றுதற்கு]
மணக்குடவர் குறிப்புரை: பெருமை சொல்லுவார், முற்பட மக்கள் தன்மையனாய் இவ்வுலகின்கண் வாழ்பவன் அல்லன். தேவருள் ஒருவன் என்று கூறினார்.
பரிதி: மோட்சம் என்னும் பூமிக்கோர் வித்தாம் என்றவாறு.
காலிங்கர்: அவனே முத்தியென்கின்ற முடிந்த நிலத்திற்கு முதற்காரணமாவான் என்றவாறு.
பரிமேலழகர்: எல்லா நிலத்திலும் மிக்கது என்று சொல்லப்படும் வீட்டு நிலத்திற்கு ஓர் வித்து ஆம்.
பரிமேலழகர் குறிப்புரை: அந்நிலத்திற்சென்று முளைத்தலின், 'வித்து' என்றார். ஈண்டுப் பிறந்து இறந்து வரும் மகனல்லன் என்பதாம்.

இப்பகுதிக்கு மணக்குடவர் மேலாகிய இடத்தில் தோன்றுதற்கு இவ்விடத்திலுள்ள வித்து என்றும் பரிதி மோட்சம் என்னும் பூமிக்கோர் வித்து என்றும் காலிங்கர் முத்தியென்ற முடிந்த நிலத்திற்கு முதற்காரணமாவன் என்றும் பரிமேலழகர் எல்லா நிலத்திலும் மிக்கதுமான வீட்டு நிலத்துக்கு ஓர் வித்து என்றும் உரை கூறினர்.

இன்றைய ஆசிரியர்கள் 'மேலான நிலத்துக்கு ஒரு வித்தாவான்', 'உலகத்துக்கு நன்மை உண்டாக்கக்கூடிய தெய்வீக சக்திக்கு இருப்பிடமாவர் அம்மகான்கள்', 'எல்லாவற்றினும் மேலான இடமெனப்படும் வீட்டினையடைந்து அதன்கண் நிலைத்து வாழ்வதற்குரியனாவன்', 'மேலான நிலையை அடைவான்' என்றபடி இப்பகுதிக்கு பொருள் உரைத்தனர்.

மேலானஇடம் செல்ல ஒருவிதை ஆகிறான் என்பது இப்பகுதியின் பொருள்.

நிறையுரை:
உள்ளஉறுதி என்னும் தோட்டியால் ஐம்புலன்களை அடக்கி ஆள்பவன் வரன் என்னும் வைப்பிற்கு ஒர் வித்து ஆவான் என்பது இப்பாடலின் பொருள்.
'வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து' என்னும் பகுதி குறிப்பது என்ன?

உள்ளத் திண்மையுடன் பொறிகளை அடக்கி ஆளும் நீத்தார் ஆற்றல் மேன்மையானது.

மன உறுதி என்னும் அங்குசத்தால் மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி என்னும் ஐம்பொறிகளையும் அடக்கியவனுக்கு உயர்வான இடம் காத்திருக்கிறது.
இக்குறளில் உள்ளஉரன் என்ற சொல்லுக்கு உள உறுதி அல்லது திண்மை (வைராக்கியம்) என்பது பொருள். இதற்கு அறிவு என்றும் பொருள் கூறினர். ஆசைகளுக்கு அடிமையாகாமல், உள்ளஉரனுடன், புலன்களைத் தன்வயப்படுத்திக் காப்பவன் சிறந்த நிலை எய்துவான் என்கிறது பாடல்.
தோட்டி என்பது யானையை அடக்குவதற்குண்டான முனை வளைந்திருக்கும் இரும்பாலான ஒரு கருவியாகும். தோட்டி துறடு, துறட்டி அல்லது தொரட்டி என்றும் அறியப்படும். அங்குசம் என்பதும் வழக்கில் உள்ள சொல்லே. தோட்டி பலம்மிகக் கொண்ட யானை கண்ட இடம் எல்லாம் ஓடவிடாமல் செய்து நிலைநிறுத்துவது. யானை அதன் மத்தகத்தில் தோட்டியால் குத்தி அடக்கப்பட்டு வழிப்படுத்தப்படும். யானைகளை வழிப்படுத்துதல் போல தம் ஐம்புலன்களையும் பொறிவழியில் செல்லாமல் காத்து வாழ்வு நடத்துவதில் நீத்தாரது ஆற்றல் புலப்பட்டு அவரை மிக உயர்ந்த இடத்திற்குக் கொண்டு சேர்க்கும். எந்தஒருபுலனும்‌ சிறிது சோர்‌வுறினும் உடையார் கேடுறுவார் என்பதும்‌ உணரத்தக்கது‌. தோட்டி போன்று தம் கட்டுப்பாட்டில் புலனுணர்வுகளை நிறுத்தும் ஆற்றலே உரன் என்பது. திரு வி க தோட்டி என்பதற்கு கதவு என்று பொருள் கொண்டார். பொறிவழியே புலன்களை வெளியிற் போக முடியாமல் பற்றும் வழியை மன உறுதி என்னும் கதவால் அடைத்துவிடுவோரே துறந்தவர் என்கிறது அவரது உரை.
ஓர்ஐந்தும் என்பது ஒரு மூன்று என்பதுபோல ஒரு சொல்லாட்சி. இங்கு ஐந்து என்பது மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி என்ற ஐம்பொறிகளைக் குறிக்கிறது. ஓர்+ஐந்து எனப் பிரித்து 'உணரும்‌ வாயில்களாகிய ஐம்பொறிகள்' எனவும் பொருள்கண்டனர். ஓரைந்து என யானைகள் உருவகமாகச் சொல்லப்பட்டன.

ஐம்பொறிகளையும் அடக்குதலுக்கு யானையைத் தோட்டியால் வழிநடத்துதல் உவமையாகக் காட்டப்படுகிறது. புலன்கள் கட்டுக்கு அடங்குதல்‌ ௮ரிதாகையால்‌ அவை யானைகளுக்கு ஒப்பிடப்பட்டன‌. மெய் வாய் கண் மூக்கு செவி என்னும் ஐந்து பொறிகளும் வலிய யானை போன்று கட்டில் அடங்குவதற்கு கடினமானவை ஆகும். யானை கண்ட இடம் எல்லாம் ஓடுங்கால் பாகன் தோட்டியால் மத்தகத்தில் குத்தி வழிப்படுத்திச் செலுத்துவான். அதுபோல அறிவற்ற கருவிப் பொருள்களாகிய பொறிகளை மனமாகிய அகக்கருவி இயக்கி ஊறு, சுவை, ஒளி, நாற்றம், ஓசை ஆகிய புலன்களை நுகரச் செய்யும்போது, அறிவு அல்லது மனத்திண்மை என்னும் தோட்டி கொண்டு, நுகர்பரப்பிடமெல்லாம் அவை மேய்ந்து கெடாத வண்ணம், நன்னெறியில் நிறுத்திக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்திருப்பர் தன்னலம் நீத்த பெரியார். நுகர்ச்சி தூய்மையாக இருக்கும்பொழுதுதான் மேலான வாழ்வு நெறியைப் பின்பற்ற முடியும்.

ஐம்புலன்களையும் அடக்கி ஆளத்தெரிந்தவர்கள் நீத்தார் என்ற பெருமை பெறுவர். ஐந்தடக்கலாற்றுதல் இல்லறவாழ்வு மேற்கொள்பவனுக்கும் இயலும்.
ஒழுக்க நெறி பேணுபவர்கள் அரிய வலிமை பெறுகின்றனர். அந்த ஆற்றல் கிடைப்பதால் அவர்கள் உலகத்துக்கு நன்மை உண்டாக்கத்தக்க வல்லவர்கள் ஆகிறார்கள். புலனடக்க முடையாரேலேயே நீத்தாராக நிலைத்து நின்று சீரிய சமுதாயப் பணி ஆற்ற முடியும் என்பது குறிப்புப் பொருள்.

'வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து' என்னும் பகுதி குறிப்பது என்ன?

இப்பகுதியை விளக்குவதில் உரையாசிரியர்கள் வேறுபட்டனர்.
நீத்தாரை இவ்வுலகில் வாழ்பவன் அல்லன் தேவர்களுள் ஒருவன் என்று கூறி அவர் மேலான இடம் செல்ல இவ்விடத்தே விதையாக விழுகிறார்கள் என்றார் மணக்குடவர். பரிமேலழகர் துறந்தவர்கள் வீட்டு நிலத்தில் விதையாக விழுந்து அங்கேயே தேவர்களாக முளைக்கின்றனர் என்கிறார். பரிதியும் காலிங்கரும் மோட்சம், முத்தி பற்றியே பேசுகிறார்கள்.
'வீடுபேறான மேலான செல்வத்துக்கு இவ்வாழ்வில் வித்தாகிறான்' என்று விளக்கினார் திரு வி க.
கா சுப்பிரமணியம் பிள்ளை 'எல்லாவற்றினும் மேலான இடமெனப்படும் வீட்டினையடைந்து அதன்கண் நிலைத்து வாழ்வதற்குரியனாவன்' என்றார்.
'வரந்தரக்கூடிய வலிமைக்கு ஒரு இருப்பிடமாவான்' என்றார் நாமக்கல் இராமலிங்கனார்.
'முத்தரில் உயர்ந்த நிலையில் உள்ளவன் என்னும் கனிக்கு வித்து' என்று உரை காண்பர் வ உ சி.
'துறவறம் என்னும் சிறந்த நிலத்திற்கு ஒப்பற்ற விதையாவான்' என்பது குழந்தையின் உரை.
வைப்பு என்பதற்குச் சேர்த்து வைக்கும் இடம் என்று பொருள்கொண்டு, 'வீட்டுலமாகிய களஞ்சியத்திற் சேர்த்துவைக்கப் பெறும் விளைந்த மணிபோல்வான் என்று உரைக்கினும் பொருந்தும்' என்கிறது தேவநேயப்பாவாணர் உரை.
பிறர் 'துறவறம் என்னும் நிலத்துக்குண்டான விதை மாதிரி நினைத்துக்கொள்ளலாம்', 'மோட்சத்திற்கு விதை விதைக்கிறான்' என்றபடி பொருளுரைத்தனர்.
ஒருவழிப்பட்ட உறுதியுடன் ஐம்புலன்களை அடக்குபவன் வானுலகம்/வீட்டுலகம் செல்வதற்குரிய வித்தாக இருப்பர் என்பது பெரும்பான்மையரது கருத்து.

வரம் என்பதற்குத் தெய்வம் முதலியவற்றால் பெறும் பேறு என்பது பொதுவான பொருள். உரையாசிரியர்களில் பலர் வரன் என்பதற்கு வீடு அல்லது முத்தி என்றே பொருள் கொண்டனர். அதையே துறவிகள் வேண்டுவர் என்பதாக இவர்கள் உரை அமைகிறது. ஆனால் வள்ளுவர் வரையறுக்கும் நீத்தார் பயன் கருதார்; அவர்கள் அறத்தைக் கடமையாகக் கொண்டவர்கள்; அறத்துக்காக அறம் செய்பவர்கள்; எல்லாவற்றையும் நீத்த தன்னலமற்ற துறவு நிலையில் உள்ளவர்கள். அவர்களுக்கு மோட்சம், வீடு என்கிற குறிக்கோள் ஒன்றும் கிடையாது.
வைப்பு என்ற சொல்லை உலகம் என்ற பொருளில் வள்ளுவர் ........ நாமநீர் வைப்பின் ....... (பிறனில் விழையாமை 149 பொருள்: ....அச்சந்தரும் கடலால் சூழப்பெற்ற உலகில்....) என்ற குறளில் ஆண்டுள்ளார். வீடு, மோட்சம் என்பன ஓர் இடம் அன்றாயினும் அதனை அவ்வாறு உருவகித்தல் இலக்கிய மரபு. எனவே 'வரனென்னும் வைப்பு' என்பது சிறந்த உலகம், மேலான இடம் அல்லது உயர்ந்த இடம் என்ற பொருள் தருவதாகிறது. வைப்பு என்றதற்கு சேமித்து வைப்பது அல்லது ஒதுக்கிவைப்பது என்றும் ஓர் பொருள் உண்டு. எனவே 'வரன் என்னும் வைப்பு' என்பது 'சிறந்தது அல்லது மேன்மையான ஒதுக்கப்பட்ட இடம்' என்ற பொருள் தரும். இவற்றை இணைத்து நோக்கும்போது நீத்தார்க்கு மேலான இடம் அதுவாகவே சேமிக்கப்படுகிறது/ஒதுக்கீடு செய்யப்படுகிறது என்ற பொருள் கிடைக்கிறது.
ஓரைந்தையுங் காப்பவன் எங்கே வித்தாகிறான்? திரு வி க 'இவ்வாழ்வில்-இவ்வுலகில் வித்தாகிறான். வாழ்வை விடுத்தோ-உலகை விடுத்தோ வித்தாதல் இயலாது என்பது குறிப்பு' என்பார்.

வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து என்பதற்கு மேலான/ உயர்ந்த /சிறந்த இடத்துக்கான ஓர் விதையாகிறான் என்பது பொருளாகும்.

மன உறுதி என்னும் அங்குசத்தால் ஐம்புலன்களை அடக்கி ஆள்பவன் சிறந்த உலகம் செல்ல ஒரு விதையாகிறான் என்பது இக்குறட்கருத்து.



அதிகார இயைபு

நீத்தார் பெருமை புலனடக்க ஆற்றலில் புலப்படும்.

பொழிப்பு

மனஉறுதி என்னும் அங்குசத்தால் ஐம்பொறிகளையும் அடக்கியவன் மேலான உலகம் என்ற விளைபயன் எய்த ஒரு விதை ஆகிறான்.