• 1181 ஆம்குறள் நானே பிரிதலுக்கு ஒத்துக்கொண்டேன். இப்போது அவர் போனபின் பசலை படர்ந்துள்ளதே. இதை யாரிடம் போய்ச் சொல்வது? எனத் தலைவி கேட்பதைச் சொல்கிறது.
• 1182 ஆம்குறள் என் தலைவர் தந்தார் என்னும் உரிமைப் பெருமிதத்தால் இப்பசலை நோய் என் உடம்பின் ஏறி ஊர்கிறது எனத் தலைவி சொல்வதைக் கூறுவது. .
• 1183 ஆம்குறள் துன்பத்தையும் பசலையையும் கொடுத்து என் அழகையும் நாணையும் உடன் எடுத்துக் சென்று விட்டாரே அவர் என்று தலைவி கூறுவதைச் சொல்கிறது.
• 1184 ஆம்குறள் என் நினைவு பேச்சு எல்லாம் அவரது திறம் குறித்தேயாதலால் அவர என்னைவிட்டுப் பிரியவில்லைதானே; பசலை வந்தது கள்ளமாகத்தான் இருக்க வேண்டும் எனத் தலைவி கூறுவதைச் சொல்வது.
• 1185 ஆம்குறள் இப்பொழுதுதான் பிரிந்து போனார் என் காதலர். அதற்குள் பாராய் என் உடம்பில் பசலை தோன்றுகிறது எனத் தலைவி சொல்வதைக் கூறுகிறது.
• 1186 ஆம்குறள் கணவர் என்னை நீங்கியவுடன் ஒளியின் வேகத்தில் பசலை என்னைத் தழுவுகிறது என்று தலைவி கூறுவதைச் சொல்கிறது.. .
• 1187 ஆம்குறள் காதலருடன் தழுவியிருந்த நேரத்தில் புரண்டு படுத்ததன் இடைவெளியிலே பசலை வாரிக்கொள்ளும் அளவில் என் உடலில் நிறைந்து படர்ந்தது. எனத் தலைவி சொல்வதைக் கூறுகிறது.
• 1188 ஆம்குறள் நான் பசலையுற்றதற்கு என்னை மட்டும்தான் குறைகூறுகிறார்கள்; ஏன் காதலரை ஒருவரும் ஒன்றும் சொல்வதில்லை எனத் தலைவி பொருமுவதைச் சொல்கிறது
• 1189 ஆம்குறள் பிரிவு அவர்க்கு நன்மை செய்யும் என்றால் என் மீது பசலை படர்ந்தாலும் எனக்கு வருத்தமில்லை எனத் தலைவி சொல்வதைக் கூறுவது.
• 1190 ஆவதுகுறள் காதலர் பிரிவால் வாடும் தலைவி தனக்கு பசப்பானவள் என்று பெயர் வந்தாலும் அவர் தூற்றப்படாமல் இருந்தால் போதும் எனச் சொல்வதைக் கூறுலிறது.

விளக்கினது முடிவினைப் பார்க்கும் இருளேபோல் காதலர் தழுவலை நீங்கும் சமயம் நோக்கியிருக்கும் பசலை என்னும் புதியதோர் உவமையைக் குறள் 1186-ல் காண முடிகிறது.

தலைவர் விடைபெற்றுக் கிளம்புகிறார். அவளிடம் பசலை படரத் தொடங்குகிறது. அதை அங்கே பார் அவர் தெரிகிறார்! இங்கே பார் என் உடலில் பசலை!' என்று பிரிந்து செல்லும் காதலரைச் சுட்டிக்காட்டித் தலைவி பரபரப்புடன் சொல்வது படிப்போர்க்கு சுவை கூட்டுவதாக உள்ளது

நான் பசலையுற்றதற்கு என்னை மட்டும்தான் குறைகூறுகிறார்கள்; ஏன் காதலரை ஒருவரும் ஒன்றும் சொல்வதில்லை என உள்ளக் குமுறலை பசந்தாள் இவளென்பது அல்லால் இவளைத் துறந்தார் அவரென்பார் இல் (குறள் 1188) என வெளிப்படுத்துகிறாள் தலைவி அடுத்துவரும் இரு பாடல்களில் அவர் நல்ல நிலைபெற்றுத் திரும்பட்டும் என விரும்பம் தெரிவித்து பசக்கமன் பட்டாங்குஎன் மேனி நயப்பித்தார் நல்நிலையர் ஆவர் எனின் (குறள் 1189) என்றூம், தனக்கு பசப்பானவள் என்ற இகழ்வான பெயர் வந்தாலுக் கவலையில்லை தலைவரை ஊரார் தூற்றாமலிருந்தால் போதும் பசப்பெனப் பேர்பெறுதல் நன்றே நயப்பித்தார் நல்காமை தூற்றார் எனின் (குறள் 1190) எனவும் கூறுகிறாள் தலைவி. காதலர் நல்ல நிலையில் திரும்பவேஎண்டும், அவருக்காக என் அழகை இழந்து இழிவையும் தாங்கிக் கொள்வேன் என்னும் அவள். உயர்குடிப் பண்பு கொண்ட பெண்ணாகத் தோற்றமளிக்கிறாள்.