• 241 ஆம்குறள் செல்வங்கள் எல்லாவற்றுள்ளும் சிறந்த செல்வம் அருளுடைமை; பொருட்செல்வங்கள் கயவரிடத்தும் உள என்கிறது.
• 242 ஆம்குறள் நல்ல வழியை ஆராய்ந்து அருள் செய்க; எந்தவகையால் ஆராய்ந்து தெளிந்தாலும் அருளே துணையாகும் எனச் சொல்கிறது.
• 243 ஆம்குறள் அருள் நிறைந்த நெஞ்சினை உடையார்க்கு இருளடைந்த தீயவர் உலகத்தில் சென்றுசேர்தல் இல்லை என்கிறது.
• 244 ஆம்குறள் உயிர்களையெல்லாம் காத்து அருள் செய்வானுக்குத் தன் உயிர் அஞ்சுதற்குக் காரணமாகிய தீவினைகள் இல்லை என்று சொல்வர் என்று சொல்கிறது.
• 245 ஆம்குறள் அருள் உடையார்க்குத் துன்பம் இல்லை; காற்று உலாவும் வளமுடைய பெரிய இவ்வுலகமே சான்று என்கிறது.
• 246 ஆம்குறள் அருளில்லாதவராய்க் கொடுமைகளைச் செய்தொழுகுவார் உறுதிப் பொருள்கள் அற்று வாழ்வு மறந்தவர் என்று சொல்லுவர் எனச் சொல்கிறது.
• 247 ஆம்குறள் பொருள் இல்லாதவர்க்கு இவ்வுலகத்து வாழ்வு இல்லையாயினாற் போல அருளில்லார்க்கு அவ்வுலக வாழ்வு இல்லை என்கிறது.
• 248 ஆம்குறள் பொருள் இழந்தவர்கள் ஒரு காலத்தில் செல்வத்தால் பொலிவுறுவர்; அருள் குணத்தை இழந்தவர் இழந்தவரே; மறுபடியும் அதை அடைவது எளிதல்ல எனக் கூறுகிறது.
• 249 ஆம்குறள் அருளில்லாதவன் செய்யும் அறச் செயல்களை ஆராய்ந்து பார்த்தால், அது மனத்தெளிவு இல்லாதவன் மெய்ப்பொருளை அறிந்தாற் போலும் எனக் கூறுகிறது.
• 250 ஆவதுகுறள் தன்னைவிட வலிமை குறைந்த ஒருவனிடத்து முறைகேடாக நடக்க முயலும்போது, தன்னைக் காட்டிலும் வலுவுமிகுந்தவர் முன்பு தான் நிற்கும்போது உள்ள நிலையை நினைத்துப் பார்க்கவேண்டும் என்கிறது.

வடலூர் வள்ளலார், அன்னை தெரசா போன்றோர் முழுக்க முழுக்க அருள் வாழ்வு நடத்திக் காட்டியவர்கள். அவர்களது போன்ற வாழ்வுநெறி மேற்கொள்ளுங்கள் என்று வள்ளுவர் கூறமாட்டார். பொருட்செல்வங்களின் இன்பங்கள் துய்த்து அருள் வாழ்க்கை மேற்கொள்வதற்கான வாழ்வுமுறைக்குத்தான் அருளுடைமை அதிகாரம் வழிகாட்டுகிறது. வள்ளுவர் கூறும் அருள்நெறி அனைவரும் ஏற்றுப் பின்பற்றக் கூடியது.

அல்லல் அருளாள்வார்க்கு இல்லை வளிவழங்கு மல்லல்மா ஞாலம் கரி (245) என்ற குறள் அருளுடையவராக வாழ்கின்றவர்களுக்குத் துன்பம் இல்லை; காற்று இயங்குகின்ற வளம் பொருந்திய பெரிய உலகத்தில் வாழ்வோரே இதற்குச் சான்று என்கிறது. காற்றும் அருளும் உயிர்ச்சூழலுக்குரிய இன்றியமையாத் தேவைகள் என்பதை இப்பாடல் உணர்த்துகிறது. காற்று இதமாக வீசுகின்றதையும் அருளுடைமை உலகிற்கு இதம் தருவதையும் அழகுற இணைக்கும் பாடலிது.

'அவ்வுலகத்திற்கு அருள் வேண்டும். இவ்வுலகத்திற்குப் பொருள் வேண்டும்' என்று அருள்இல்லார்க்கு அவ்வுலகம் இல்லை பொருள்இலார்க்கு இவ்வுலகம் இல்லாகி யாங்கு (247) என்ற பாடல் சொல்கிறது. அவ்வுலகம் எங்கோ இருப்பதல்ல. சான்றோர் விரும்பும் உலகமே அது. அதில் இங்கேயே வாழத் தலைப்படுகிறவர்கள் அருட்செல்வத்தை நாடுகிறார்கள். பொருளின் மேல் ஆசை வைக்கக்கூடாது என்றோ வீட்டின்பம் அடைவதற்குப் பொருளாசை தடையாக இருக்கும் என்றோ வள்ளுவர் கூறவில்லை. வீட்டுலகை நம்பிய காந்தியடிகள் போன்றவர்கள் மலைக்கு ஓடிப்போய்த் தவம் செய்ய முயலாமல் மக்களிடையே வாழ்ந்து காந்தீயப் பொருளாதாரத்தை நிலைநாட்ட முயல்கின்றார்கள் என தெ பொ மீனாட்சிசுந்தரம் இக்குறட்கருத்தை விளக்குவார். பொருளைப் போற்றி வாழுங்கள். இவ்வுலக இன்பத்தை துய்த்து, அருளை வளர்த்து, அவ்வுலக இன்பத்தையும் பெற வகை செய்து கொள்ளுங்கள் என்பன இக்குறள் தரும் செய்திகள்.

உலகில் வன்முறை நீக்கி அருள் மலர என்ன செய்யலாம்? வள்ளுவர் கூறும் வழி வலியார்முன் தன்னை நினைக்கதான் தன்னின் மெலியார்மேல் செல்லும் இடத்து (250) என்பதுவே. எவ்வளவு எளிய வழி!