• 541ஆம் குறள் ஆராய்ந்து, எவரிடத்தும் அன்பு காட்டாது, இறைத்தன்மையுடன், அரசியல் தெளிந்து ஆளுதல் செய்வதே நீதியாட்சியாகும் என்கிறது.
• 542ஆம் குறள் உலகத்து உயிர்கள் எல்லாமும் மழை உளது என்ற நம்பிக்கையில் அஞ்சாது வாழும். அதுபோல், குடிமக்கள் அரசின் செங்கோல் ஆட்சி முறையை நம்பி வாழ்கின்றனர் என்பதைக் கூறுவது.
• 543ஆம் குறள் அறவோர் இயற்றிய நூல்களுக்கும் அறநெறிச் செயற்பாடுகளுக்கும் காரணமாய் நிற்பது ஆட்சியாளரின் செங்கோல் சிறப்பேயாகும் எனச் சொல்வது.
• 544ஆம் குறள் குடிமக்களின் தேவை அறிந்து ஆட்சி நடத்துவோருடைய அரசின் வழி நிற்பர் அந்நாட்டு அனைத்து மக்களும் என்கிறது.
• 545ஆம் குறள் ஆரவாரமில்லாமல் இயல்பாகவே செங்கோல் ஆட்சியுள்ள நாட்டில் மழை தவறாது பெய்து விளைச்சலும் பெருகி நிற்கும் எனக் கூறுவது.
• 546ஆம் குறள் நாட்டின் படை அல்ல; அரசாட்சியே ஆள்பவனுக்கு வெற்றி தரும்; அதுவும் செம்மையினின்றும் வழுவாமல் இருக்கவேண்டும் என்கிறது.
• 547ஆம் குறள் ஆட்சி நடத்துபவர் நாட்டையெல்லாம் காப்பர்; தடைகள் வந்தபோதும் செங்கோன்மை தவறாமை ஆட்சியைக் காக்கும் எனச் சொல்கிறது.
• 548ஆம் குறள் முறைவேண்டி வருவார்க்கு எளிதாகக் காண வாய்ப்புத் தந்து ஆராய்ந்து முறைசெய்யாது காலத்தாழ்ச்சி செய்யும் ஆட்சியாளர், தானே கெடுப்பாரின்றியே அழிந்து போவர் என்கிறது.
• 549ஆம் குறள் குடிகளைக் காத்து அவர்களைப் பேணுதற்காகக் குற்றம் செய்தாரைத் தண்டித்தல் ஆட்சியாளர்க்குப் பழியாகாது; அது அவர் தொழிலாகும் எனக் கூறுவது.
• 550ஆவது குறள் கொடுஞ்செயல் செய்பவரை அரசு கொலையால் தண்டித்தல், செழித்து வளரும்பயிருலுள்ள களையை உழவன் பறித்தலுக்கு ஒப்பானதாகும் என்கிறது.

குற்றத்தை ஆராய்ந்து எவரிடத்தும் அன்பு காட்டாது நடுவு நிலைமையுடன் தெளிந்து அரசாட்சி செய்வதே முறை செய்தல் ஆகும் என்ற கருத்தைத் தரும் ஓர்ந்துகண் ணோடாது இறைபுரிந்து யார்மாட்டும் தேர்ந்துசெய் வஃதே முறை (541) என்னும் குறள் முறைசெய்தலுக்கு வரையறை செய்தது.

குடிதழீஇக் கோலோச்சும் மாநில மன்னன் அடிதழீஇ நிற்கும் உலகு (544) என்னும் குறள் இன்றைய குடியரசு ஆட்சியின் கூறுகளைச் சொல்கிறது. மக்கள் கருத்தை மதித்துக் குடிகளை அவையிற் கூட்டித் தான் செய்வதை அவர்களுக்கு அறிவுவழியாக எடுத்துக்காட்டி, அவர்களையும், தன்னுடன் ஒருங்கு சேர்த்து எடுத்து செல்லுதலே குடி தழுவிக் கோலோச்சுதலாகும். அந்நாட்டு மக்கள் அத்தகைய அரசனிடம் நீங்கா அன்பினராய் அவன் வழி ஒழுகுவர் என்று ஆள்வோன் பெறும் பயனும் கூறினார்.

வேல்அன்று வென்றி தருவது மன்னவன் கோல்அதூஉம் கோடாது எனின் (546) என்ற குறள் போர்ப்படைகள் அல்ல, ஆள்வோனது நேர்மையான ஆட்சியே அவனுக்கு வெற்றி தரும் என்கிறது. இது குடிகளின் ஆதரவையும் அரசன் நன்மதிப்பையும் பெற்றுத் தரும் என்ற பொருளது.
நாட்டை ஆள்பவன் தன் பதவியைத் தக்க வைத்துக் கொள்ளவும், தனக்கு ஒவ்வாக் கொள்கையினரை கொலையால் அழித்தும் தன்னைக் காத்துக் கொள்ள விழைவான் என்பதனால் 'வேல் வலியை நம்பி தீமை புரியாதே; செய்யின் அழிவாய்' என்று அறிவுரை பகர்கின்றார். படைப்பெருக்கு ஆள்வோரது வலி கூட்டாது; செங்கோன்மை ஆட்சியில் விளைந்த குடிமக்களின் பற்றுக்கோடே உண்மையான வலிமை என்றார்.

குடிபுறம் காத்தோம்பிக் குற்றம் கடிதல் வடுஅன்று வேந்தன் தொழில் (549) கொலையில் கொடியாரை வேந்துஒறுத்தல் பைங்கூழ் களைகட் டதனோடு நேர்(550) 'குடிகளைக் காக்கும் நோக்கில் குற்றம் புரிந்தோரைத் தண்டிப்பதால் ஆள்பவன் நற்பெயரில் கறை படியாது; அது அவன் கடமையாதலால். கொலையினும் கொடியோரை அரசு கடுந்தண்டனையால் ஒறுப்பது பயிர் காக்க களையை நீக்குவதற்குச் சமமானதாம்' என்பவை இவற்றின் பொருள். முற்ற ஆராய்ந்து நடுநிலையோடு முறைசெய்பவன் குற்றவுணர்வோ, பழியுண்டாகுமே என அஞ்சவேண்டியதில்லை என்பது கருத்து. அரசாட்சியில் ஒறுத்தலும்-கொலைத்தண்டனை கொடுத்தலும்கூட- செங்கோன்மை சார்ந்ததே என்று இவ்விரண்டு குறள்கள் மூலம் தெளிவுபடச் சொல்கிறார் வள்ளுவர்.